اين احتمال نيز وجود دارد که آنها، سه رخداد جداي از هم باشند که در يک زمان رخ مي‏دهند، به اين گونه که ابتدا صدايي عظيم و هولناک به گوش جهانيان مي‏رسد و همه را متوجه خود مي‏کند (صيحه). به دنبال آن، صداي مهيب و هولناکي شنيده مي‏شود که دل‏هاي مردم را به وحشت مي‏اندازد (فزعه). آن گاه از آسمان صدايي شنيده مي‏شود که مردم را به سوي مهدي‏عليه السلام فرا مي‏خواند (ندا).
رواياتي که در مورد اين نشانه‏ها از طريق شيعه و سني رسيده فراوان؛ بلکه متواتر است. [4] .
امام باقرعليه السلام مي‏فرمايد: «يُنادِي مُنادٍ مِنَّ السَّماءِ بِاسْمِ القائِمِ‏عليه السلام، فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَمَنْ بِالمَغْرِبِ، لايَبْقي راقِدٌ اِلّا اِسْتَيْقَظَ، وَلا قائِمٌ اِلاَّ قَعَدَ، وَلا قاعِدٌ اِلاَّ قامَ عَلي رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذلکَ الصَّوتِ... وَهُوَ صَوتُ جَبْرَئيل الرُّوحُ الاَمِين»؛ «ندا کننده‏اي از آسمان، نام قائم را ندا مي‏کند، پس هر که در شرق و غرب است، آن را مي‏شنود. از وحشت اين صدا، خوابيده‏ها بيدار، ايستادگان نشسته و نشستگان بر دو پاي خويش مي‏ايستند. رحمت خدا بر کسي که از اين صدا عبرت گيرد و آن را اجابت کند؛ زيرا صداي نخست، صداي جبرئيل روح الامين است».
آن گاه مي‏فرمايد: «اين صدا، در شب جمعه بيست و سوم ماه رمضان خواهد بود. در اين هيچ شک نکنيد و بشنويد و فرمان بريد. در آخر روز، شيطان فرياد مي‏زند که «فلاني مظلومانه کشته شد» تا مردم را بفريبد و به شک اندازد. [5] .
امام‏صادق‏عليه السلام مي‏فرمايد: «يُنادِي مُنادٍ مِنْ السَّماءِ اَوّلَ النَّهارِ: اَلا انَّ الحَقَّ فِي عَليٍّ وَشيعَتِهِ. ثُمَّ يُنادِي اِبْليسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فِي آخِرِ النَّهارِ: اَلا انَّ الحَقَّ فِي عُثمانَ وَشيعَتِهِ، فَعِنْدَ ذلِکَ يَرتابُ المُبْطِلُونَ» [6] ؛ «در ابتداي روز، گوينده‏اي در آسمان ندا مي‏دهد: آگاه باشيد که حق با علي‏عليه السلام و شيعيان او است. پس از آن، در پايان روز، شيطان - که لعنت خدا بر او باد - از روي زمين فرياد مي‏کند: حق با عثمان (ممکن است مقصود سفياني باشد) و پيروان او است. پس در اين هنگام، باطل گرايان به شک مي‏افتند».
افزون بر اينها، روايات ديگري نيز به همين مضمون وجود دارد که از مجموع آنها، مي‏توان چند نکته را استفاده کرد:
1. «صيحه»، از نشانه‏هاي حتمي ظهور شمرده شده است و شيخ طوسي، نعماني، شيخ مفيدرحمه الله، شيخ صدوق‏رحمه الله، و... به حتمي بودن آن اشاره کرده‏اند. [7] .
2. اين صدا از آسمان شنيده مي‏شود؛ به گونه‏اي که همه مردم روي کره زمين - در شرق و غرب - آن را مي‏شنوند و به خود مي‏آيند. از برخي روايات استفاده مي‏شود که هر جمعيتي آن صدا را به زبان خود خواهد شنيد. [8] .
3. محتواي اين پيام آسماني، دعوت به حق و حمايت و بيعت با مهدي‏عليه السلام است؛ يا تعبيرهاي: «اِنَّ الْحَقَ فِي عَليٍّ وَشِيعَتِهِ» [9] و «اِنَّ الحَقَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ». [10] .
4. هم زمان با شنيده شدن اين صدا از آسمان و يا کمي پس از آن، در روي زمين نيز صدايي شنيده مي‏شود. ندا دهنده شيطان است که مردم را به گمراهي فرا مي‏خواند و تلاش مي‏کند با ايجاد ترديد درمردم، آنان را از حمايت مهدي‏عليه السلام و اجابت دعوت آسماني، باز دارد.
5. جبرئيل، مردم را به حق فرا مي‏خواند و شيطان و نيروهاي شيطاني و پيروان سفياني به باطل. ظاهر شدن اين نشانه، هم زمان با خروج سفياني و صيحه آسماني است. [11] .
از ظاهر روايات، با توجه به ويژگي‏هايي که براي آن بيان شده، فهميده مي‏شود که تحقّق آن، طبيعي نخواهد بود. خداوند، براي آنکه شروع اين انقلاب جهاني را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابي بزرگ در حال شکل‏گيري است و حق بودن حضرت مهدي‏عليه السلام را بنماياند و به ياران و دوستان و علاقه‏مندان به چنين رستاخيزي خبر بدهد؛ صيحه آسماني را معجزه آسا به گوش همگان مي‏رساند. [12] .

پی نوشت ها:
[1] راغب، المفردات.
[2] ر.ک: الغيبة، ص 253، ح 13.
[3] همان، ص 289، ح 6.
[4] ر.ک: منتخب الاثر، ص 459.
[5] الغيبة، ص 235، ح 13.
[6] کتاب الغيبة، ص 454، ح 461.
[7] ر.ک: کتاب الغيبة، ص 435، ح 425؛ الارشاد، ج 2، ص 370.
[8] کتاب الغيبة، ص 266، ح 54؛ کمال‏الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 650، ح 8.
[9] کتاب الغيبة، ص 435؛ کمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 652، ح 14.
[10] الصراط المستقيم، ج 2، ص 259.
[11] ر.ک: چشم به راه مهدي ‏عليه السلام، ص 286.
[12] همچنين ر.ک: کنزالعمال، ح 14، ص 588، ح 39665.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: